مرد حاکم، زنِ محکوم؛ در تیزر خانواده آرمانی
تاریخ انتشار: ۹ بهمن ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۹۶۰۰۵۹
هممیهن نوشت: تیزری بدون نام و نشان سازنده یا سازندگان آن در روزهای اخیر منتشر شده است که محتوای آن قرار است در راستای «ترویج و تبلیغ ازدواج» از طریق مقایسه وضعیت تجرد و تاهل عمل باشد. تیزر از صبح شروع میشود. بازیگر در یک تدوین موازی در دو جهان تجرد و تاهل از خواب بیدار میشود. اولی با زنگ موبایل و دومی با صدای زنی که از او میخواهد بیدار شود، چون صبحانه آماده است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
اولی به لاکپشتش غذا میدهد و دومی به پسرش، اولی بیدلیل غمگین و مبهوت است و تهچهره دومی بیدلیل خندان که یحتمل باید نشانهای از احساس رضایت درونی قلمداد شود. در پایان روز اولی وارد خانهای میشود که برقش رفته است و دومی وارد خانهای که مهیای شگفتزده کردن ایشان در روز تولدشان است.
کار سختی نیست حدس بزنیم این تیزر ساخته و پرداخته یکی از دهها نهاد، سازمان، قرارگاه یا کارگروه بودجهگیر بهمنظور انجام «کارفرهنگی» است. در این باره و چرایی و عملکرد و نتیجه کار زیاد حرف زده شده است که دوباره گفتنش تکرار مکررات است، اما با اینحال این تیزر حاوی ایدههایی زیرمتنی است که گذشتن از کنارشان نه اگر غیرممکن که سخت است. این ایدهها در سطوحی خواسته و ناخواسته جلوی چشم ما قرار گرفته است. اول نمایش فیگور زن/مادر است که چیزی بیشتر از یک ماشین خدماترسانی خندان و مهربان نیست.
این زن آرمانی مورد نظر سازندگان است. زن آماده، پوشیده و خندان، بدون گله و شکایت، با دستپختی خوب، همیشه راضی و رنگ و لعابی در ظاهر که برآیند همان آراستن برای شوهر باشد. این ربات انسانی همان است که باید باشد، مرد را از خواب بیدار کند، نیازهای او را برطرف کند و لبخند بر لب داشته باشد، در عین حال حواساش به ناهار محل کار و سورپرایز تولد مرد هم باشد. مرد آقا و فرمانروای چنین خانهایست، پادشاهی محبوب و محجوب، آنقدر که فراموش نمیکند دستهای نرگس بهمنظور تشکر خود برای زن بخرد. او بردهداری مهربان و مالکی معقول است. اما در سطحی ناخواسته، سازندگان این نمایش مهر و دوستی خود را هم نقض میکنند.
رفتار مرد در تمام تیزر در مواجه با زن حاکی از برتری و کممحلی است. او حتی نگاهی هم به زن نمیاندازد. او آب پرتقال سِرو میکند، مرد به فرزندش لبخند میزند، زن عاشقانه پُرزهای کتِ مرد را میگیرد و او به خودش توی آینه نگاه میکند و حتی وقتی وارد جشن تولدش میشود به همه نگاه میکند جز زن. مالکِ مهربانِ خودآگاه در ناخودآگاه همان مرد برترِ سرویسگیرنده است.
نکته جالبتر بازهم در سطحی ناخواسته رخ میدهد. سازندهها پدیده کودکان کار را کاملا عادیسازی میکنند. دختربچه زیبایی که قرار است به ما بیرحمی مرد مجرد در برابر مهربانی مرد متاهل را نشان بدهد. این شاید سرمنشأ همان نوری باشد که آخرشب بر زندگی «ارباب» تابیده و زندگی او را منور میکند، اما فقدانش در زندگی مرد مجرد به شکل سیاهی بروز پیدا میکند. واقعا غیر از این توجیه دیگری برای پایانبندی تیزر نمیتوان ساخت. مشکل، اما اینجاست که این تیزر بیشتر از آنکه مورد استقبال یا نقد قرار گرفته باشد، مورد تمسخر قرار گرفته است.
ایکاش سازندگان و تصمیمسازان و بودجهدهندگان از این امر آگاه شده و درک کنند، تبلیغات میتواند امر واقعی را بزرگنمایی کرده و به آن نوری بتاباند، اما هرگز نخواهد توانست آرزوهای ما را تحقق ببخشد. فیگور زن/مادرِ زحمتکشِ قانعِ همیشه خندان و مردِ مقتدرِ حاکم سالهاست در خودآگاه جمعی مردم کارایی خودش را از دست داده است و تحققش به تلاشی خندهآور تبدیل شده است.
منبع: فرارو
کلیدواژه: خانواده و ازدواج
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت fararu.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «فرارو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۹۶۰۰۵۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
عضو روحانیت مبارز: بَرجمان از خرجمان بیشتر است
به گزارش «تابناک» به نقل از رویداد ۲۴، سید رضا اکرمی، عضو جامعه روحانیت مبارز تاکید میکند نباید از دولت توقع گره گشایی داشته باشیم. او همچنین معتقد است، تکتک اعضای خانواده باید به فکر کسب درآمد باشند.
بخشهای مهم گفتگوی اکرمی با رویداد ۲۴، را در زیر میخوانید:
*همه میدانیم که گرانی وجود دارد و مردم مشکلات زیادی برای تامین هزینههایشان دارند. به همین دلیل در خانه و خانواده همه افراد باید کار کنند تا همهشان درآمدزا باشند. یعنی یک نفر نمیتواند مخارج خانواده را اداره کند.
*مساله مشکلساز دیگر این است که امروز بَرجمان از خرجمان بیشتر است. خرجمان فقط صبحانه، نهار، شام، لباس و مسکن است. اما برجمان زیاد است که شامل موبایل، سفر و ... میشود. چون معیارها و شرایط زندگی تغییر کرده است، مرد خانواده به تنهایی نمیتواند یک خانواده را اداره کند. اگر همه افراد خانواده به اندازه خودشان تلاش کنند، قطعاً میتوانند خانه را اداره کنند.
*اینکه میگویند، کار نیست را قبول ندارم. کار را که از آسمان یا خارج نمیآورند و باید ایجاد کرد. هر کس که غیرت کاری دارد، امروز برای او کار هست. بیش از ۵ ملیون افغانی در این مملکت کار ساختمانی، کار سنگبری، کار سرایداری میکنند؟ چطور برای افغانها کار هست، برای خودمان ایرانی کار نیست؟ کار هست و ما باید دنبالش برویم.
*ما از قدیمالایام مربایی را که میخوریم، بستهبندی و آماده نمیخریدیم. خانمهای خانه دوزندگی بلدند، خیاطی بلدند، آرایشگاهی بلدند و اوقات فراوان هم دارد. پس اگر بتواند وقتش را خوب تنظیم کند، میتواند در کنار بچهداری به کارهای دیگر هم برسد. خانم من هم ۷ بچه را بزرگ کرده است. هم درس داده و هم سخنرانی کرده و هم کار میکند.
*اینکه میگویند مستاجرین گرفتار هستند، باید همه ایران را در نظر بگیرید و فقط تهران را نبینید. همچنین سهچهارم مردم تهران خانه دارند و یک چهارم مستاجراند. پس برای یک چهارم قیصریه را آتش نزنید.
*درباره اینکه همه از دولت توقع دارند، میگویم دولت مسئول همه چیز نیست. اولا هر کسی مسئول کار خودش است و حق ندارد همه کارها را گردن دولت بیاندازد. دولت باید حمایت و نظارت کند. بنا نیست همه کارها را به دوش دولت بگذاریم و از او بخواهیم، سیر و پیاز ما را تهیه کند. ما در اقتصاد هم بخش خصوصی داریم و هم تعاونی داریم و آخرین بخش دولت است.
*اینکه میگویند، رفت و آمد در تهران مشکل است، دلیلی برای کار نکردن نیست. بنا نیست همه برای شاغل بودن از خانه بیرون بیایند. الان بسیاری از کارها هستند که در درون خانه میتوان انجام داد. در واقع حمل و نقل دو ساعته و سه ساعته روزانه برای موارد خاص است.